ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ στις Αλυκές Λάρνακας (Συμμετοχή σε Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό).

Εκτιμήθηκε ότι το εγχείρημα να εκλογικεύσεις το δέος που σε διακατέχει βρισκόμενος εντός του τοπίου των αλυκών, δηλαδή να μάθεις, να κατανοήσεις και να ερμηνεύσεις στο μέτρο του δυνατού όλα όσα αισθάνεσαι, είναι αδύνατο να εκτελεστεί όταν αυτό το επιβλητικό τοπίο σε υποτάσσει με το μεγαλείο του.

Για να αποκωδικοποιήσεις δηλαδή τις φυσικές συνιστώσες του περιβάλλοντος χώρου, συμπεριλαμβανομένου του ενσωματωμένου σε αυτόν ανθρωπογενούς τοπίου (Τέμενος Τεκκέ), χρειάζεται να απομονωθείς, να εισέλθεις σε ένα «επιστημονικό εργαστήρι» όπου ο περιβάλλων χώρος θα αιχμαλωτιστεί και θα εγκιβωτιστεί και η έννοια του συνόλου θα διασπαστεί στα επιμέρους, για να αναλυθούν, να επεξηγηθούν και να συσταθούν εκ νέου και με την λογική στο ολικό, στο οικο-λογικό.

Τότε είναι που η ζητούμενη αρχιτεκτονική πρόταση, επειδή καλείται να εν-σωματώσει το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, φαίνεται να μην δύναται να ενσωματωθεί η ίδια στο τοπίο στο βαθμό που θα γινόταν μη ορατή αλλά να δηλώσει διακριτά την παρουσία της με ένα επί ίσης όροις αισθητικό λεξιλόγιο διαλόγου με αυτό.

Μια πορεία περιπάτου, η οποία προτείνεται όσο κοντύτερα γίνεται στην όχθη της αλυκής έτσι ώστε ο επισκέπτης να βιώσει και να εισπράξει στο μέγιστο δυνατό βαθμό όλα όσα τον περιβάλλουν, βαθμιαία εξελίσσεται σε μια σήραγγα / «τούνελ», εκεί όπου συναντά μέσα από γραμμική διαδοχή τους «θαλάμους» αυτοσυγκέντρωσης - εκπαίδευσης. Προσεγγίζοντας δε αυτούς, του εν-τυπώνεται επαναληπτικά μέσα από φυγές η θέαση του Τεμένους Τεκκέ που αποτελεί ίσως την πιο χαρακτηριστική εικόνα των αλυκών της Λάρνακας.